Nog eens uitblazen...

Sommige weken heb je het gevoel niet dat het vooruit gaat. Nochtans zijn we continu bezig en proberen we 's avonds thuis ook nog vanalles voor te bereiden.

Nuja, de wanden van ons houtskelet zijn af. Af wil zeggen: geprefabriceerd (in elkaar geschoten en gelijmd) en in volgorde van plaatsen gezet. Er moeten nog delen gemaakt worden maar we gaan wachten totdat de eerste serie wanden geplaatst is. Op die manier kunnen we die laatste wanden aanpassen aan de exacte afmetingen.

Onze laatste prefabwand. De rest van het houtskelet steken we in elkaar als de wanden eenmaal rechtstaan.

Hoog bezoek op de werf. Kindjes weg en dus hebben we eens allebei tijd om te gaan werken in ons huis. 't Is een werkertje zu, amai, we hebben echt veel gedaan die dag!

Een stapeltje houtskeletwanden. Momenteel liggen die mooi ingepakt onder plastiekfolie te wachten totdat we ze kunnen rechtzetten.

De laatste EPDM strook is gelijmd. We hadden het moelijkste voor laatst gehouden, namelijk de EPDM aan het grote raam achteraan. Door het gewicht van dit raam moest alles perfect vlak en pas liggen. Stijn had al zijn uiterste best gedaan om de ytongblokken perfect te leggen dus konden we het met onze EPDM enkel maar slechter maken! Ik raad iedereen aan die hetzelfde wil gaan doen om ervoor te zorgen dat je met minimum 3 man (misschien zelfs 4) bent om lange stroken te gaan verlijmen. Eenmaal er overal lijm is, plakken die dingen bij het minste contact tegen elkaar!

De laatste EPDM strook onder ons groot raam achteraan, is ook verlijmd... We hebben hier serieus op gezweet!

Onze hoeken zijn ook mooi dicht. Paar lappen over elkaar lijmen en de naden nog extra voorzien van een heel smerige bitumen met wapeningsvezels in.

Dit was ons moeilijkste detail. Niets lag op 1 lijn dus hebben we allerlei plooien moeten insteken om de boel waterdicht te krijgen.

Nog even stilstaan bij vele verloren borstels en verfrollen... Veel langer dan een kwartier hielden die dingen het niet uit eenmaal ze in de lijm gezeten hadden.

Sinds zaterdag ben ik begonnen met de plaatsing van onze "moederbalken". Dit zijn de aanzetbalken voor het houtskelet die met draadstangen chemisch verankerd worden (door de ytong blokken) in onze betonplaat. We plaatsen iedere 50cm een stang (M12 stang en gat boren van 14mm). De stangen zijn verzinkt wat wil zeggen dat ze niet zullen gaan roesten (of dat hopen we toch :-)).
Dit is weer zo'n werkje dat ik onderschat heb. Vooraleer je zo'n stang kan plaatsen moet je: een gat boren door je houten plank, dat gat bovenaan verbreden zodat de moer ingewerkt zit in je plank, een gat boren door de ytong en de betonplaat (35cm diep), het gat uitblazen, uitzuigen, met een borstel in draaien, terug uitblazen, terug beetje boren, weer uitblazen, opnieuw die borstel zoeken en weer een toertje draaien, voor de verandering nog eens uitblazen,... En op het einde probeer je die stang erin te steken en merk je 1 op 2 dat je nog net 2-3cm dieper moet... Ik verlang tot we de wanden gewoon mogen rechtzetten!

Dit is de linkerkant van ons huis. De "grondbalk" komt op de EPDM en wordt verankerd met draadstangen tot in de betonplaat. Hierop kunnen we makkelijk ons houtskelet bevestigen.

Hier een detail van ons draadstangen. Die chemische verankering is trouwens lastig om mee te werken. Je duwt het met de draadstang voor een deel uit het gat en het komt overal waar het niet moet zitten: onder de houten balk, onder de EPDM,...

Vandaag hebben we trouwens bericht gekregen dat de arduinen dorpels klaar zijn, dus die zullen we zaterdag dan plaatsen.

Laatste "sfeerfoto": Ons huis zoals het er nu uitziet. Gezellig kan je het nog niet noemen, een huis is ook vrij moeilijk maar het verloopt nog steeds volgens plan en dat is het belangrijkste!