De start van onze werken komt nu echt wel rap dichterbij. Eigenlijk hoef je zelfs niet naar de kalender te kijken, je voelt gewoon de spanning hangen in huis. Eind januari moeten we verhuizen en dat geeft stress. Ook al bereid je het tot in de puntjes voor, je voelt gewoon dat er iets ingrijpend gaat gebeuren.
De officiële startdatum is 1 februari maar we zijn natuurlijk al heel wat langer bezig. Iedere avond komen aannemers op en af om hun producten voor te stellen. Iedere keer weer nagenoeg dezelfde verkoopspraatjes. Op de duur kan je bijna voorspellen wat ze zullen zeggen en wordt het eigenlijk terug leuk. Aannemers kunnen elkaar echt volledig tegenspreken en toch overtuigd zijn van hun gelijk. Schitterend gewoon!
Sinds we beslist hebben om te gaan verbouwen zijn we begonnen met offertes op te vragen. Onze aannemers hebben we geselecteerd op basis van ervaring van vrienden, eigen ervaring en eigenlijk ook gewoon via google... Natuurlijk gaan we niet de eerste de beste nemen die een mooie website heeft maar het helpt wel om de eerste stap te zetten en hen te contacteren.
Momenteel ligt nagenoeg alles al vast. Als ik toestemming heb van de aannemers zelf, zal ik eens een lijstje posten met de verschillende namen en contactgegevens.
Het grappige is ook wel dat alles dus vast ligt, behalve de grondwerken... Eigenlijk de start van alles is gewoon nog niet bepaald en dat 3 weken voor die mannen moeten beginnen. Ik voel me er zelf niet 100% op mijn gemak bij maar het is de normaalste zaak dat grondwerkers maar planning maken voor enkele weken of maanden ver. Offertes hebben we wel al genoeg binnen dus we zullen wel in de loop van volgende week kunnen beslissen. Het stomme is gewoon dat ik die prijsaanvraag al verstuurd heb in december maar dat de helft nu pas reageert. Momenteel zitten we hiervoor ook een stuk boven de raming en het is vooral daardoor dat ik nog een tijdje wil blijven wachten. Ik heb het gevoel dat mijn prijzen nog te hoog zijn...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten