Er kan al geschilderd worden, het einde is dus in zicht, nuja...

Het einde is inderdaad in zicht maar jammergenoeg voor ons ligt dat einde pas binnen 10-11 maanden... We zijn vandaag exact 5 weken bezig en als je ziet wat er al allemaal veranderd is, kunnen we niet anders dan tevreden zijn met de vooruitgang van de werken.

Deze week was weer een productief weekje en dan spreek ik vooral over zaterdag. Maandag was vooral opkuisavond en voorbereiding voor de kapwerken van zaterdag dus daarvan niet echt veel foto's.

Woensdag was voor mij een avondje alleen bezig zijn. Eerst een containerparkbezoekje met een karretje vol met hout. We hadden dat in enkele uren gevuld maar ik had echt onderschat hoelang je nodig hebt om zoiets terug te legen ook. Anderhalf uur ben ik bezig geweest! Het had iets weg van een aanhangwagen van Harry Potter waar er geen bodem in was. Hoeveel hout ik er ook uithaalde, er bleef precies gans de tijd evenveel hout inzitten. Nuja, er kwam dus voor mij gelukkig wel een einde aan.
Daarna heb ik nog onze eerste poutrel een laagje gegeven. Eerst beetje roest afschuren, dan ontvetten met ammoniak en daarna schilderen. Niet gemakkelijk als je in een halve zandbak staat.
Met alle werflampen die ik had erop, leek het zelfs bijna gezellig.

Onze kleinste poutrel in ongeschilderd toestand. Hier was ze wel al afgeschuurd en ontvet (gelukkig heeft internet nog geen geurfunctie anders zou deze foto een doordringende ammoniakgeur hebben :p.

Voila, geschilderd! Ze blinkt zo mooi, we zouden bijna twijfelen om ze zichtbaar te laten :p.

Als je van buitenaf naar onze berging keek, leek het net een indoor voetbalstadion. Er stonden dan ook 3 werflampen op een oppervlak van 8m².

Zaterdag was weer de productiefste dag. Stijn en ik begonnen terug om 7u.
De betonnen kolom mocht ontkist worden en we moeten het toegeven, het is een pareltje. Ze blinkt zelfs en is spiegelglad! Dat wordt een leuke opgave voor onze plakker.

Onze betonnen kolom, half ontkist. Stijn heeft waarschijnlijk 100x gezegd dat het een schoon kolommetje en ik kan het enkel maar bevestigen. Er zit dan ook staal in om een gans appartement mee op te houden.

Nog even een sfeerbeeldje van onze kolom speciaal voor Stijn zodat hij er thuis ook van kan genieten.

Daarna hebben we nog een laatste poutrelletje (= alles minder dan 100kg is maar een poutrelLETJE sinds we 3 kanjers van enkele honderden kilo op hun plaats hebben geschoven, geduwd en opgekrikt :p) gestoken tussen onze nieuwe speelkamer/gang en bureau. Hiertussen komt een opening van 180cm met een halfhoog muurtje waartegen we een lang bureaublad zullen plaatsen.
Stijn is nog net kunnen beginnen aan het aanpassen van onze raamopeningen. In onze slaapkamer beneden moeten 2 grote raamopeningen verkleind worden.

Speciaal moment: de eerste steenlegging! Allé, de eerste NIEUWE steenlegging.

En een paar rijtjes hoger... Jaja, zo kunnen we nog een tijd verdergaan maar voor deze zaterdag zijn we niet veel verder geraakt!

Mijn vader en Klaas waren zaterdagnamiddag ook weer paraat. Klaas heeft de poutrels geschilderd of dat denken we toch want er was bijna evenveel verf op hem als op de poutrels :p. Maar ze zagen toch rood op het einde dus de bouwheer was tevreden. Mijn vader is begonnen met onze nieuwe deuropening te maken tussen de nieuw aan te bouwen keuken en onze berging. Een heel ambetant geval want op de plaats van de deuropening zitten nu enkele kleine raampjes. De betonnen balk boven die raampjes hangt net te laag. Dat wil dus zeggen dat we gans die betonnen balk uithalen om er terug een nieuwe balk in te steken maar dan een paar cm hoger. Het zit ons niet echt mee.
Alles voor de opening is uitgeslepen dus voor mij wordt het deze week weer kappen en breken, joehoew.

Schilderen met een lach. Er zal zoveel liefde in die poutrellen zitten! En dan nog geschilderd in het rood...

Nog een ambetant linteeltje doorslijpen. Een werkje waar je het wel warm van krijgt.

En dan mocht mijn vader nog even in het stof bijten en de nieuwe deuropening doorslijpen. Ons huis heeft overal muren van 20cm dik dus een opening maken is bij ons absoluut geen lachertje!

En wat heb ik gedaan? Veel rondgereden, opgeruimd, muurtje afgebroken, iedereen van materiaal bediend,... Als er mensen komen helpen, heb je als bouwheer altijd het gevoel dat je vanalles en niets gedaan hebt. Ondertussen staan er al 202uur op de teller in 5 weken wat dus wil zeggen dat ik een 2de fulltime heb gedaan naast mijn gewoon werk. Je voelt wel dat je lichaam na enkele weken hieraan gewoon wordt. De vermoeidheid en de stramme spieren van in het begin zijn sinds een goeie week sterk verminderd. Deze week weer woensdag, waarschijnlijk donderdag en zaterdag gaan verderwerken. We worden het ritme goed gewoon.